Στην κινέζικη φιλοσοφία, δεν υπάρχουν καλά και κακά συναισθήματα.
Όλα τα συναισθήματα είναι εξίσου χρήσιμα. Καθώς ο άνθρωπος είναι μέρος (μικρόκοσμος) του συνόλου (μακρόκοσμος), ακολουθεί τους συμπαντικούς νόμους, ώστε σύμπαν και σώμα να αποτελούν μια αρμονική ενότητα. Με άλλα λόγια όπως πάνω (σύμπαν), έτσι και κάτω (άνθρωπος – σώμα).
Αρα, όπως οι εποχές έχουν μεταβολές και η ενέργεια αλλάζει σε κάθε εποχή, έτσι και στην κινέζικη ιατρική λέμε, οτι κάθε εποχή έχει και το συναίσθημά της. Το φθινόπωρο συνδέεται με τη θλίψη, ο χειμώνας με τον φόβο, η άνοιξη με τον θυμό, το καλοκαίρι με τη χαρά. Και η ίδια η φύση, αντικατοπτρίζει αυτές τις ποιότητες.
Σκεφτείτε πώς είναι η ποιότητα του χειμωνιάτικου κρύου, σε αντίθεση με τη ζέστη του καλοκαιριού που ο ήλιος είναι κυρίαρχος και μας καλεί να βγούμε έξω και να συνδεθούμε με τους άλλους.
Αφού λοιπόν οι αλλαγές είναι φυσιολογικές στο σύμπαν, το να νιώθουμε όλα τα συναισθήματα είναι κι αυτό κάτι φυσιολογικό. Ομως, καθώς τα συναισθήματα επηρεάζουν άμεσα την υγεία του σώματος, πρέπει πάντα να έχουμε στο νου μας ότι:
1. Τα συναισθήματα πρέπει να είναι ελεγχόμενα (δηλαδή δεν τα αφήνουμε να μας κατακλύσουν ολοκληρωτικά). Για παράδειγμα ο υπερβολικός θυμός, μπορεί να επηρεάσει το ήπαρ με αποτέλεσμα να εμφανιστούν συμπτώματα όπως, δυσμηνόρροια, πονοκέφαλος, ζαλάδες, εμβοές, κόκκινα μάτια, δυσκοιλιότητα.
2. Το κάθε συναίσθημα πρέπει να είναι ανάλογο σε ένταση, με την αιτία που το προκάλεσε (δεν μπορεί να είμαι θυμωμένος μία ολόκληρη μέρα, επειδή κάποιος με εκνεύρισε πολύ στο δρόμο την ώρα που οδηγούσα).
3. Πρέπει να παίρνω μια «απόσταση» από τα γεγονότα, δηλαδή όσο πιο μακριά τοποθετώ τον εαυτό μου, τόσο λιγότερο επηρεάζομαι από αυτά (αν παρατηρούσα τον εαυτό μου από τη σελήνη, πόσο σοβαρό θα μου φαινόταν που η κυρία πίσω μου, μου πήρε τη θέση στην ουρά;)
4. Κανένα συναίσθημα δεν πρέπει να διαρκεί για πάρα πολύ καιρό (ακόμα και η θλίψη της απώλειας, δεν είναι υγιές να διαρκεί για χρόνια). Καμία εποχή δεν διαρκεί για πάντα.
Είναι λοιπόν σημαντικό να μην φοβάμαι να αισθανθώ. Δεν χρειάζεται να πανικοβάλλομαι επειδή νιώθω περιστασιακά θλίψη. Δεν είναι κάτι κακό. Αντίθετα, ακόμα και η συνεχής και υπερβολική χαρά από ένα σημείο και μετά γίνεται παθολογική. Δεν είναι φυσιολογικό να γελάω όλη την ώρα, με ότι και να συμβαίνει.
Η κινέζικη ιατρική ενδιαφέρεται πρωτίστως για την ισορροπία. Όταν, λοιπόν, τα συναισθήματα είναι ισορροπημένα, τότε και η ζωτική ενέργεια ρέει ομαλά και προστατεύει την ψυχή και το σώμα.
